Pagina's

maandag 4 januari 2010

Pijn is fijn maar er zijn grenzen!

Gisteren 2 uur op de weg getraind. Leek aanvankelijk goed te gaan totdat ik in the middle of nowhere in de sneeuw vast kwam te zitten. Na 5 km stapvoets door de sneeuw te vroeten werd de weg begaanbaarder. Sneeuw werd blubber en ik veranderde in een ijsklomp. Ik heb mezelf vevloekt! De kou was zou koud dat het brandde op mijn huid. Eenmaal thuis voelde ik me een held.

Vandaag 1,5 baan in Sloten en 1 uur krachttraining. Ben een beetje moe. Een dagje rust is misschien raadzaam. Ga zo naar Limburg waar ik mijn moeder weer eens ga opzoeken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten